İçsel konuşma / kasım 2014

                                                                                                              
Kıyıya ulaşmaya az kaldı...
Ama oraya gelene kadar ne zorluklardan,ne içsel fırtınalardan geçiliyor.
Dışarıdan bakmakla olmuyor,derine bakmak gerek.
Konuşsam bi faydası yok,sussam gönül razı değil.
Ama destek ; İşte bu dönemde en güzel liman...
Ne kadar çok liman olursa sıkıntılar o kadar azalır.
Her bir aşama yeni bir yolculuk,her yolculuk ayrı bir serüven.
Bu zorlu yolda güçlü oluyorsun,güçlü olmak zorunda oluyoruz yada güç kendiliğinden geliyor.

İyi ki geliyor....
Yoksa bu yollar kat edilmez.
Her başlangıçta ister istemez geriliyorum.
Biliyorum kı herşey bitecek,unutulacak ve geçmişte kalacak.
Daha öncekilerde öyle olmuştu.
Bazı zamanlarım oluyor ki...
İşte o zaman tüm yelkenleri indiresim geliyor,fazla da geliyor olabilir.
Bilmiyorum...
Aslında herşeyin cevabını biliyor olsamda belki uygulamak istemiyorum.
İlk adımlarda ki yorgunluklar yerini sindirişe,kabullenişe bırakıyor...
Susuyorum,susmak istiyorum.
Anlatsam peki?
Yok olmuyor....