Yalnızlık...

Yalnizdim...
Hem çok kişi vardı,  hem kimse yoktu.
Kim çare olabilirdi bu yaraya
Duadan başka ne gelirdi elden.
Alıştırmak istemedim fazla aranılmayı,belki tercihim öyleydi belki yasanilmis tecrübem...
Öyle degilmidir?Vefatta,düğünde,kına da, hastalikta...
O anlarda kenetlenilir, sonrasi düşünülmeden sahiplenilir, belki de paylaşılır hüzün ya da mutluluk
Peki ya sonra...
Kaderine bırakılırsın...
Aslinda hep yalnızdın,yalnızım,yalnızız
Herşey anlık sevgi,sahiplenme,paylaşım
Devami olmayan bir yol gibi;
Anı yaşıyoruz
Bir an gündemde oluyorsun,
Alkışlar seni sevindiriyor,bazen sıkıyor ve sonra unutuluyorsun!
Tek ben değil , herkes yaşıyor bunu
Herşeyi dibine kadar yaşıyoruz.
Ortası ,rotası yok bunun...
Seviyorsak sonuna kadar,sevmiyorsak hiç sevmiyoruz.
Üzülüyorsak sonuna kadar
Ağliyorsak sonuna kadar...
Bir tarifi ortasi yok mudur?
       
                                                      "fundacahayat"