Yolcu...

Bir yoldan geçiyorsun
Belki herkesin gectiği ayni yoldan ,belki farklı....
Ayni olsada ; farklılastıran " benliğimiz "
Bizim nasil yaşadığımız? Nasıl gördüğümüz?
Olan oluyor, kalan kalıyor ,giden gidiyor...
Sonunda degiştiremiyeceğin şeyler icin uğraşmamayi, kabullenebilmeyi ögreniyorsun.
Elde kesin bi veri yokkan ,o yolda yol almayı...
Korksanda ,ürksende,sonucu bilsen de - bilmesen de...
Yaşayarak deneyimleyeceğin bir yolculuğa çıkıyorsun.
İçsel bir yolculuk.
Haykırsan , sesini duyursan ; duyulacak belki amaa...
Sonuç degisecek mi? -Hayır
Değistiremeyeceğim bir sonucu yaşararak göreceksem ve görüyorsam
Anlatsam ne fayda...
Kırılsam , üzülsem ne fayda...
İşte o yüzden; yalnız ve güçlü olarak yürürken ki dik durmalarım, hırcınlıklarım.
İçsel boslukları kendimle doldurmayı çabalarken ; kendi kendimle kalmalarım.
Bu süreçte bana kattıkları ,tıpkı sayfaları karıstırılmamış kişisel gelişim kitabı oluşlarım...
Bi kitabı okurken ; kendimi sayfalarında buluslarım.
Iste bu yüzden anlatamadıklarım,adlandıramadıklarım.
En önemlisi kendi yolculuğumda kendi farkındalıklarım.
Benim gönlümde ,benim ruhumda sargılarım.
Kendi kenine yetebilme çabalarım,çığlıklarım....
Başkalarını düşünmemeye çalışarak kendi yolumu alma umutları.
Kimsenin olmadığını kabullenişlerim...
Kimsenin ben olmadığı, benim gibi düşünemediği
Empatinin yapılamadığı koskoca bi dünya benimkisi.
Sence seninkisi ,onca onunkisi...
Herkesin kendi hikayesi.
Bu da benimkisi....