Evet nerede kalmıştık....(1 seneyi geçmiş yazmayalı 🙈 )
Toparlanıp işimin başına dönmüştüm değil mi?
Uzun bir ara verdim yazmak için farkındayım bazen yaşıyormuyum diye mailler de gelmekte...
Malumunuz 3aylık rutin kontroller de ameliyat sonrasına denk gelmişti...
Hep bu kontrollerden sonra ameliyat olmak istemiş olmamda kaderde ne yazılı ise onu oynuyorduk...
Tomolar kan tahlilleri vs derken gün sonuçları almaya ve göstermeye geldi...
Aylak aylak hastane koridorunda dolaşırken dur bi tomografi sonucumu alayım dedim...
Okudukça elim titredi...gözüm dolmaya başladı...
Annem de kötü birşey olduğunu farketti...bana bi su alırmısın? dedim diyebildim...
Her iki akciğer metastas yapmıştı...
Daha önce de metastatik meme kanseriydim.(sol meme 2 kitle lenf ve her iki akciğerdi)
Yine aynı ilaçları kullanma korkusu da sarmadı değil...
Doktorla görüştük...Yeni ilaç protokolü oluşturuldu...
Bir misafiri daha misafir edecektik 🤔
İlaç Xeloda idi...hap ile tedavi...aaa saçın var ama diyecek olanlar olsa da...bildiğin kemoterapi ve amaç gelen misafiri ağırlayıp yollamak...
Bu arada Bi yandan işi düşünmeye başladım...yıkılmıştım...alt üst olmuş gibi gelmişti herşey...
"Düzenim bozulur,hayatım alt üst olur diye endişe etme!Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olacağını ?" Şems-i tebrizi sözü de burada dursun...
Çalışabilecekmiydim? İlaç yan Etkileri nelerdi vs gibi sorular dönüyordu kafamda...hepsini aslında yaşayarak gördüm...şu an geçmişi yazmanın artılarını yaşıyorum çünkü oynadığım seneryoyu şuan izleyici ile buluşturuyorum..
Hayat benim için bir tiyatro oyunu 🎭 bizler oyuncularız...senaryo yazılı biz sadece yaşayarak görebiliyoruz...yani benim için öyle
İşe gittim.Üzgündüm biraz ağladım 🤭 sonra yetkililerime durumu anlattım...ilk etapta ilaç ile çalışılabilinir dense de ilerleyen zamanlarda durum pekte öyle olmadı...ben o gün işten biraz erken çıktım ve üzüntü ile 40 derece ateşlendim yattım...(üzüntü ile bağışıklık sistemi düşüyor bizlere üzülmek yok)
1 hafta gibi bir süre çalıştım sonrasında bünye ilaçlarla bu süreci kaldıramadı...ve heyet raporu yazdı...
Bu süreç evde geçecekti...işimi de özlemiyor değildim...özlüyordum...
İşte xeloda ile tanışma sürecimde bu şekilde başlamış oldu...
Peki bu dönemde neler yaşadım...işte onu da bi sonraki yazıya saklayalım...
Bu dönemimde sıkça sorulan sorular...
Saçın kaşın dökülmemiş....
Benim için önemli değildi bu durum gerçekten...ilacın bulantısız olması benim için önemli olan faktördü..
Nasıl farkettiniz?
3 aylık kontrolde...
Peki siz bişey hissetmişmiydiniz?
Evet hissetmiştim...söylenilince "takma" "olumlu düşün olumlu olsun "lafları duymayı sevmediğimden söylememiştim.
Bi kere ameliyat öncesi sürekli şu kontrol olsun ondan sonra ameliyat olayım dedim...
Eve gelip yorgun hissetmeye başlamıştım kendimi hiç birşey yapmak istemiyordum.Bi gün anneme ters giden bişeyler var dedim ben evde olmak istesemde beni zorla dışarı çıkar dedim...
Birde kontrol de tomo olmadığı zaman aylardan ocak falan iki adım hızlı yürüdüm ve hayatımda ilk kez nefes alamadım 1,5 saat bişey var dedim annemin zorumile acile gittik film çekildi ve tertemiz denildi...sanki filmde gözüküyor...
Sorular sorular...sorular hiç bitmiyor en acısı siz bu dertlerle başa çıkmaya çalışırken meraklı sorular veye kendi ile kıyas yapmak için sorulan sorulara tahammülüm biraz az...
Elimden gelen yardımda şu zamana kadar hep bulundum ama unutmayın kanser de parmak izi gibidir...kişiye özeldir...benim yaşadığım hissettiğimi siz yaşamayabilirsiniz...veya yaşıyor yada yaşamış olmanız sizde de bir hastalık belirtisi olmayabilir...Bu çok inçe bir çizgi...
Neyse merak edilenler de işte bu yöndeydi.... bi de kendini tanıyıp bilmek te çok önemli...Velhasıl kelam Yeni bir serüvene daha başlamıştık işte
Sağlıcakla kalın 🎀
Funda hanım merhaba, tedavim süresince blog yazılarınız karar vermem gereken birçok şeyi kafamda netleştirebilmemde ve moralimi üst seviyede tutmamda çok yardımcı oldu. Bunun için size çok teşekkür ederim.
YanıtlaSilHerkes bu dönemde bir şeyler söylüyor fakat birçoğu daha çok irrite edici oluyor. Ancak ben de yazınızı okurken kontrollerimden hemen önceki tedirginlikle 6 ay öncesini hatırladım ve yazmak istedim.
Bu dönemler hayatın bir parçası ve onlar olmasalardı mutlu olmayı bilemezdik. Bu süreç insana anı yaşamayı hatırlatıyor. Hastalık demek istemiyorum çünkü bu bir süreç. İnsanın yalnızca kendine değer vermesi gereken, biraz da bencil olması gereken, çalışırken yapamadıklarının birçoğunu yapma ve yalnızca kendiyle ilgilenme fırsatı bulduğu bir süreç. Çalışırken günün 8-10 saatini iş ve yolda heba ederken bu süreçte kendiniz için yaşayacaksınız. Hayat herşeye rağmen çok güzel.
Ek olarak ünlü birinin röportajında okumuştum ve doktoru ona bencil olmasını, duygusal insanların bu hastalığa yakalandığını söylemişti. Bencillikten kasıt SADECE kendini düşünmek! Hayatın her döneminde bencil olmak iyi bir davranış olmayabilir belki ama en azından bu dönemde bencil olmanızı, kendinize veya bir başkasına üzülmemenizi, öfkenizi ve mutluluğunuzu dışa vurmanızı, bir de ah vah diyenleri paylamanızı(!) öneririm.
Siz güçlü bir kadınsınız, gücünüzü yazdıklarınızdan hissedebiliyoruz. Bir an önce davetsiz misafirinizi yolculayacağınıza eminim.
Sağlıcakla kalın.
Irmak
Bizler güçlüyüz... çok güzel yazmışsınız.Az da olsa yardımcı olduysa yazılarım ne mutlu bana.Çok teşekkür ederim sağlıklı güzel bir hayat dilerim
YanıtlaSilALLAHIM ACIL SIFALAR VERSIN
YanıtlaSil