Hastane günlüğü

Kemoterapiler bitmişti...
Önümde beni bekleyen başka bir serüven vardı.
Tüm tetkikler sonucunda artık misafirin belli kısmını  yolcu etmişim.
Kalan ise küçülme göstermiş ve o da operasyon ile kökten kazınacaktı.
İnsanoğlu herşeye alışıyor/-muş
Kemoterapi başlamadan önce alın komple bitsin bu olmaz mı? dediğimi hatırlıyorum.(olmayacağını bile bile)
Sonrasında gidecek olan parçama zaten benim değilmiş gibi hissettim.
Ameliyat safhasına doğru da gereksiz bir sahiplenme duygusu elegeçirdi beni.
İlk olarak seminerde bir hoca ile görüştüğümde öğrendim bana ne gibi şeyler yapılacağını.
O gün beni bi sarsmıştı yaşanacaklar...
Aslında biliyordum ama olaya iyimser yaklaşmaya çalışıyordum.
Sonuç : bir kaç doktorla görüşme sonucunda da değişmedi.
Iki seçenek vardı önümde ; ya meme komple alınacak (modifiye mastektomi) lenflerle beraber ve 2 sene sonra ameliyatla meme rekontriksiyon yani silikon takılacak
Yada mastektomi ve eş zamanlı rekontriksiyon olacaktı.Tabii lenflerle beraber...Yani iki ameliyat bir celsede olacak ve bitecekti.
Ama bunun kişinin tasarrufunda karar vermeside ayrı bir yükmüş.
En azından benim için öyleydi.
Bi doktorla görüşüyorum tamam komple alınsın silikon sonra takılsın diyor,bi başka doktorla görüşüyorum ikisi aynı olabilirmiş diyip bu sefer o tarafa geçiyordum.
İnanılmaz yıpratıcıydı.(Yanımda olanlar bilirler)
Doktor seçimimde Stv dizilerini aratmayacak türdendi.
Nasılsa benim için doktorum ve hastanem yazılmıştı,sadece ben bilmiyordum.
O sıkıntılı dönemde yine Rabbim hep bişeyler sundu.
Umarım benim için hayırlı olan olmuştur.