Hastalığa veda

Neredeyse 1 yıl sürdü...
Ama bugün bittiyor.
Zordu,zorluydu
Mesakkatli bir yoldu.
Biraz uzun ve biraz virajli...
Ama hedef belliydi.
Tedaviyi kabullenip eldekilerle yola devam etmek...
Sıfırlamayı,dibe vurmayi sonra çıkmayı öğrendim.
Her zorlukta bir kolaylık olduğunu,
Değiştireneyeceğim şeyler için kabullenmeyi,
Kendimden vermeyi,verirken ki zorluklarımla güçlenmeyi ve yine kabullenerek elimdekilerle yola devam etmeyi öğrendim.
Yalnızlığı öğrendim...
Mücadele etmem gerektigini ve ''ben'' olmayi kesfettim.
Gerçek dostluğu gördüm, ben mutlu olayım,sağlıklı olayım diye çabalayanı gördüm.
Hiç bilmedigim,hiç ummadığım kisilerin dualarinda yer aldım.
Ben gidemeden Kabe' de adım anıldı.
Kırgınlıklarım,hayal kırıklıklarım, beklentilerimde oldu...
Amaa benim yaşadığım benim sınavımdı,bu dönemde nasıl davrandiginiz sizin...
O nedenle kırgın değilim.
Kendimce bi çıkış noktası buldum hep...
Belki bir kitapta ,belki bir sohbette, belki de tiyatroda...
Kendi yaramı kendim sardım
Sarmayı öğrendim.
Kendi doğrularımla ilerledim.
Bakış açımı değiştirmeye çalıştım.
Hastanede geçen günleri hamamönünde keyife çevirmeye çalıştım.
Liman gibiydi...
Ağrılarım,yan etkilerimle dalga geçip gülmeyi bildim.
Yaşadıklarımı anlatmadım ,anlatsam da anlanmıyacak şeylerin sözle ifadesine inanmadim
Sustum...
Uzaktan kolay gördünüz ama yine sustum.
Empati olmuyor böyle bir hastalıkta.
Ne ben anlatabilirim ne siz anlayabilir...
Mutlu sona geldim.
Gercekten yanımda olan ,dualarında olduğum tüm dostlarima,sevdiklerime Teşekkürler..

Hastane günlüğü

Kemoterapiler bitmişti...
Önümde beni bekleyen başka bir serüven vardı.
Tüm tetkikler sonucunda artık misafirin belli kısmını  yolcu etmişim.
Kalan ise küçülme göstermiş ve o da operasyon ile kökten kazınacaktı.
İnsanoğlu herşeye alışıyor/-muş
Kemoterapi başlamadan önce alın komple bitsin bu olmaz mı? dediğimi hatırlıyorum.(olmayacağını bile bile)
Sonrasında gidecek olan parçama zaten benim değilmiş gibi hissettim.
Ameliyat safhasına doğru da gereksiz bir sahiplenme duygusu elegeçirdi beni.
İlk olarak seminerde bir hoca ile görüştüğümde öğrendim bana ne gibi şeyler yapılacağını.
O gün beni bi sarsmıştı yaşanacaklar...
Aslında biliyordum ama olaya iyimser yaklaşmaya çalışıyordum.
Sonuç : bir kaç doktorla görüşme sonucunda da değişmedi.
Iki seçenek vardı önümde ; ya meme komple alınacak (modifiye mastektomi) lenflerle beraber ve 2 sene sonra ameliyatla meme rekontriksiyon yani silikon takılacak
Yada mastektomi ve eş zamanlı rekontriksiyon olacaktı.Tabii lenflerle beraber...Yani iki ameliyat bir celsede olacak ve bitecekti.
Ama bunun kişinin tasarrufunda karar vermeside ayrı bir yükmüş.
En azından benim için öyleydi.
Bi doktorla görüşüyorum tamam komple alınsın silikon sonra takılsın diyor,bi başka doktorla görüşüyorum ikisi aynı olabilirmiş diyip bu sefer o tarafa geçiyordum.
İnanılmaz yıpratıcıydı.(Yanımda olanlar bilirler)
Doktor seçimimde Stv dizilerini aratmayacak türdendi.
Nasılsa benim için doktorum ve hastanem yazılmıştı,sadece ben bilmiyordum.
O sıkıntılı dönemde yine Rabbim hep bişeyler sundu.
Umarım benim için hayırlı olan olmuştur.

Yolun neresindeyim???

Hep bahsetmis olduğum kemoterapiler artık bitti...
19 Ağustos'ta bir nokta koyduk . Umarım son noktadır. 
Pekii herkesin dediği zor olanı atlatmışmıydım?
Belirsizliklerle dolu bir yol daha vardi karşımda, tıpkı haftalık kemoya başladığım dönem gibi.
Haftalıklarımı şükür rahatlıkla atlatmıştım.
Zorlukları olmadı diyemem ama en zor kemoyu alan için bunun zorlukları komufle ediliyordu.
Hayatta herşey unutuluyor...
Unutmasak yaşayamazdık.
Allahımın izniyle bu zorlu süreci sıkıntısız atlattım.
Allah...
Bu hastalikla mücadele ederken hep yanımda olduğunu( aslında hep yanımdaydı ama...) derinden ve  özden hissettim.
"Niye ben?" demedim.Bunda da hayır aradım.
Rabbimin verdiği güç ile kemoterapi dönemini atlattım. 
Onun bana vesile kıldığı değerli ailem ve arkadaslarla...
Yeri geldi kendimi çok yalnız hissettim,  yeri geldi cok değerli olduğumu da...
Ama en önemlisi bu hastalikla mücadele ederken "bundan sonra başkaları için ne yapabilirim?" dedim.
Yalnızlığımda boğulmadım. Yeni şeyler keşfettim, hayatı farklı yönüyle gördüm ,anladım. 
Veee dedim ki;" Funda , merak etme! bundan sonraki sürecinde de Allah sana yardım edecektir"
Ameliyat sürecimide tek başına atlatmayı hedefliyorum...
Bu günlerde geçecek. 

3 GÜN 3 GECE TATİL...

Önceden 2 günlüğüne bile değer tatil diyen ben,
Sonraları 3 günlüğüne değmez diyen ben...
Dolu dolu geçen 3 gün 3 gece non stop tatil yapan yine ben...
Hep tetile ihtiyacım vardı ama bir türlü gidemedim.
Ama bu dönem içerisinde herkesin tatil planlarını anlatışlarını,tatil anılarını ve extra tatile ihtiyaç duyduklarını hep güler yüzle dinledim.
Benim de ihtiyacım vardı ;(
Aslım ,can dostum bayramda Ankara'ya yanıma geldi.
Dört gün boşum var hadi tatile götüreyim seni dedi.
''Doktorunda izin vermiş,bak bu tatil iyi gelecek,sonrasında böyle bir fırsatı belki bulamayız'' derken...bir baktım kendimi kabullenmiş buldum.
Aslım ,zaten öncesinde kendi tatilinde de çok israr etti ''atla gel,uçak biletini alayım gel'' diye ama kısmet bu 3 güneymiş.
Sırf benim için kendi çocuğunu annesine- eşine bırakıp bana tatil organize etti.

*************

Bu hastalık gelince ,biz değil miyiz hayata başka bakan....
Yok !!!! belli bir şeyden sonra kısır döngü şeklinde yaşıyoruz.
Ben aslı'ya son 2 kürüm kaldı ,gitmeyelim derken , o da benim bu kadar kemo bağımlılığıma gülüyordu.
Halim komediydi yok son iki kaldı ,illa bitsin,aman enfeksiyon kapmayayım....
En sonunda.....
Aaaaa dedim; ne olacak !!!! yarınım belli değil,hayat akarken yaşamasını bilmek gerek, ne olacaksa olacak dedim.
4 Ağustos günü Marmaris yolcusu kalmasın....
Rabbim sana emanetim ,sen tatilimi hayreyle,sıkıntısız geri dönmemi nasip eyle diyip kendimi Rabbime emanet ettim.
Dop dolu otobüsde sadece benim yanımın boş olarak gitmem tesadüf değildi.
Rabbim benim için her şeyi planlamıştı.Pek uyuyamasam da uzanarak rahat bir yolculuk geçirdim.Pek tabi agzımda maskeyle :(

İner inmez tatil benim için başlamıştı.
Ben kemolarla,tedavilerle uğraşırken ; Hayat akıyor ve devam ediyormuş.
Yapmayı özlediğim herşeyi yaptım.
Resim çektirmeyi seven ben artık objektife bambaşka bakıyordum.
Eski funda gelmişti sanki...
Kimse benim hasta olduğumu anlamadı.
Portumdan dolayı bir kız yanıma yanaştı ve emin olmak için sordu.
''herhalde tedaviniz bitti'' -''hayır tedavim devam ediyor tatile geldim'' dedim.
Şaşırdı :) ama hiçç anlaşılmıyor,ben genelde anlıyorumdurun arkasından maşallahımı da alarak tam gaz tatile devam...
Herkesden kemo boyunca buna benzer çok şeyler duymuştum.
Her neyse tatilim aman ben yol yorgunuyum dinlenmeliyim şeklinde olmadı.
Önceden nasılsa aynen öyle oldu.

*************
İlk denizime girişim...
Bambaşka hislerle girdim denize.
İçinde korku,özlem,korunma,terapi vs herşey vardı.
Aslı'ya dubaya gideceğimi söyledim.O da benim için tedirgin ola ola ''git'' dedi.
Orada bütün içimde biriktirdiklerimi anlattım.Aslında çok şey biriktirmiştim ama denizin içinde hepsi yok olup gitmişti.
Daha sonra şu denize bile girebildiğim,şu an  burada olduğum için Şükrettim  Rabbime...
Rabbim de biliyor! Sonrasında benim gibi rahatsız olan ama gidemeyenler,gitmek isteyenlere de Rabbim bu güzelliği yaşatsın ve hepimize sağlık versin diye dua ettim.

Tatilimin devamında ;
Çılgınlar gibi eğlendim.Barıma da gittim,gezmemede gittim,denizime de gittim.
Yemek konusunda sadece yeşillik ve kabuklu şeylerin yıkanmalarından dolayı uzak durdum.
Kemocuk kendini her fırsatta ben buradayım şeklinde belli etmedi de değil.
Herşeyi dozunda , kararında yapmaya özen gösterdim.
Hayatımda ilk kez gölgelendim :)
Eskiden güneş kovalayan ben , kaçar olmuştum :)
İşin özü 10 güne bedel 3 gün 3 gece mükemmel bir tatil geçirdim.

Bu tatilde emeği geçen herkese teşekkürü bir borç bilirim.Annem ,aslım ve serkan (Eşi ferrah),ertan (aslının eşi),meryem anne,abim....Aslı ile serkan bu tatilimi unutulmaz yapanlar arasında.Benim sponsorlarım.Bir de bir koca düşünün...arkadaşı mutlu olsun diye eşini tatile yollayan ,çocuğu sen düşünme funda mutlu olsun diyen ''ertan''.....
Bana inanılmaz bir tatil yaşattınız,hakkınızı ödeyemem...
Tatilim 4. günü veda günüydü...
Gözler şelaleydi.Ağlamasam şaşardım zaten.
Aklımdan neler neler geçti,o yaşlar boşa şelale olmadı ;(


NOT :Yol arkadaşıma ;

           Hastayım diye bazı şeyleri ertelemeyin!
           Sizin için çabalayanlarla farklı bir tatil geçirebilirsiniz.(tabii çok sık rastlanamıyor)
           Güneşten korunun. (ben saat 17:00 ile 20:00 arası denize girdim.Güneşin tepede oldugu zamanları seçmeyin.sabah saatleride idealdir.
           Güneş kreminizi sık sık sürün.
           Yeri geldi güneş rahatsız etmesin diye ; t-shirt ve genelde şapka ile denize girdim.
           Çok aman aman birşey yapmadım ama içten içe tırsmalarımda olmadı değil.
            Şükür bir sıkıntı yaşamadan evime ve tedavime döndüm....
           DOKTORUNUZA DANIŞIP SİZLERDE TATİLE GİDEBİLİRSİNİZ...
          

Haftalık kemoterapi

Evet artık 4 büyük kemoterapim bitmişti.
Hani boğulacaksan derin sular da boğul derler ya....
Ben zorluları atlatmışken,güçlüyken... kolaylar dağ gibi görünür olmuştu.
Daha haftalıklara geçmeden bunalmaya başlamıştım.(Yakın çevremdekiler bunu daha net gözlemlemişlerdi)
12 kür  haftalık almak demek ; her hafta  2 gün hastanede olmak demekti. :(
Cuma kan ver pazartesi kemo al.
Pazartesi peygamber efendimizin en sevdiği gün diğeri mübarek gün...heeh bende bu iki özel günde hastanede olacam dedim durdum.
Ne oldu ben gün almayı unuttuğum için.... çarşamba  kan veriyorum,perşembe kemo alıyorum :) bu daha iyi oldu.Herşeyde varmış bir hayır.
Bu satırları okuyanlar aman ne olacak sağlığın için gidiyorsun da diyebilir.Ne hastalar var şükür de diyebilir, zorları atlattın bunlar kolayda diyebilir.Diyebilir de diyebilir....
İnanın bende annemle hastaneye giderken  annem -''artık ayaklarım çekmiyor'' dediğinde onu anlayamamıştım ve yukarıdakilere benzer şeyleri anneme söylemiştim.
Ama yaşamak ayrı bişeymiş onu gördüm.

   Bu ilaç diğerine göre cok daha hafif bir ilaçmış.Doktorum ve alanlardan biliyordum ama yaşamak başka birşey olduğundan kendim deneyimleyecektim.
Tedaviye baslamadan önce kontrollerim yapıldı.Hersey şükür iyiye gidiyordu.
Misafiri yolcu etmeye başlamışım.Haftalık alacağım ilacında 6.küründe dr. ile görüşülecek ve  tekrar bi misafirin durumuna bakılacak.

*************
Sıra geldi tedavime....
29 mayıs'da tedavime temel attık.
Önemli olan başlamaktı.
Artık uzaktan dağ gibi görünen tedavime, ilk adımımı atmıştım.
Bundan sonrasını Allahın izniyle rahat atlatacaktım onu gördüm.Artık dereyi görmüstüm, içim rahattı.
Bu ilacında yan etkileri yok muydu?... vardı.Hepsini ben kemo alırken bir bir sıraladılar.
Ben zaten biliyordum ama duyunca yinede bi tuhaf olmustum.
O aşamada  önceleri herşeyi kabullenen ben ; ufak çaplı bir medcezir yaşadım.Bunu gözlemlediğim kadarıyla herkes yaşıyor.
Demek ki bu başka bir psikolojiymiş.
Kişi giden herşeye alıştığı gibi gelen herşeye de alışıyormuş.Sonra bu tedaviyle onlarda gidecek denilmesi; ya duymak istemediğim birşey yada o anlık bi sindiriş....

Örnek : Saçların kemoda gideceğini biliyorsun.Gidiyorda,alışıyorsunda...
Sonra bende öyle oldu başkasını bilemem.çıkmaya başladılar :) şaka maka çıktı 4. kemo biterken saçlıydım.
Şimdi bu ilaç hepten saçı-kaşı-kirpiğini dökecek diye duyunca ben bi üzüldüm.
Tabii sorduğum tek şey kirpiklerimde mi???Bir kere kemonun bu cilvesi bu bunu biliyorum ama insanoğlu yinede bi üzüntü yaşıyor sonra yine herşeye alışıyor.
Saç gidiyo alısıyor,geliyor onada alışıyor sonra yine gidecek deniliyor ona da alışıyorsun yani tam anlamıyla git-gelli MEDCEZİR tabirim tam bu durumu anlatıyor.

AAAAA bu arada kemo demek;sadece saçın gitmesi değil.Bunu lütfen unutmayın! 
Zaten artık çevremde konuşmaya,espiri yapmaya çekinir oldum.Herkes konuyu saça bağlıyor.
Bizden gidenleri bir biz biliriz.Keşke herşey saç olsaydı....
O nedenle hiç birşeyi net olarak yazmadım,anlatmadım.
Çünkü kemoya başlamış, başlayacak kişiler bu yazıyı okuyabilir.O yüzden bence kendi yaşayıp deneyimlerler diye düşünüyorum.
Ama şunu diyebilirim ;
Şükür bu haftalıklar da : mide bulantısı,istifra,tat almada bozukluk yaşanmaması  ve normal hayatın akışını engellememesi en güzel ve sevindirici yanı.

*************

Şuan bu yazımı yazarken 6.kürü almış bulunmaktayım.Yani artık yarıladım.
İlaç öncesi bana denilmiş olan ilaç şunu bunu yapacak/yapabilir dediklerini 4.kürden itibaren yavaş yavaş yaşamaya başladım.Son durum ne olur Allah Kerim.Yaşayıp göreceğim .

Bu  6 kür boyunca rahat  bir kemo dönemi geçirdim.
Benim misafirin gitmesinde de çok etkili bir ilaç olduğu kanısındayım(Maşallah diyeyim de) ama tabii son durumu doktorum ve sonuçlar söyleyecek.

  İşte böyleee.....